اثرات الگودهی ویدئویی بر افزایش مهارت های خودیاری کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

Authors

وهاب محمدپور

vahab mohammadpour university of tabrizدانشگاه تبریز جلیل باباپورخیرالدین

jalil babapour kheyroddin university of tabrizدانشگاه تبریز عباس بخشی پور رودسری

abbas bakhshipour roudsari university of tabrizدانشگاه تبریز

abstract

زمینه و هدف : ا ختلال طیف اوتیسم [autism spectrum disorders (asd)] با مشکلات در زمینه عملکرد اجتماعی و ارتباطات و وجود رفتارهای تکراری و قالبی مشخص شده است. یافت شده است که الگودهی ویدئویی روش موثری برای آموزش انواع مهارت ها به کودکان مبتلا به اوتیسم باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی الگودهی ویدئویی بر افزایش مهارت های خودیاری کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بود.   روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه آزمایشی تک موردی می باشد. چهار کودک (2 پسر و 2 دختر) 6 تا 10 سال که مبتلا به اختلال اوتیسم تشخیص داده شدند، در این تحقیق شرکت داده شدند. از طرح خطوط پایه چندگانه برای هر آزمودنی استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها، از تحلیل نموداری استفاده شد.   یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که روش الگودهی ویدئویی بر روی مهارت های خودیاری آزمودنی ها تأثیر دارد.   نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان داد که احتمالاً الگودهی ویدئویی باعث افزایش مهارت های خودیاری کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم می شود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثرات الگودهی ویدئویی بر افزایش مهارت‌های خودیاری کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

  Background: Autism spectrum disorder (ASD) is characterized by difficulty in the areas of social functioning, communication , and the presence of stereotypic and repetitive behaviors. Video modeling has been found to be an effective procedure for teaching a variety of skills to persons with autism. The purpose of the current study was to investigate the efficacy of video modeling procedure on...

full text

اثربخشی الگودهی ویدئویی بر تعاملات اجتماعی و مهارتهای خودیاری کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

مقدمه:اختلال طیف اوتیسم اختلال فراگیر رشدی است که با مشکلات اجتماعی، محدودیت های ارتباطی و رفتارها و علایق محدود شده مشخص می شود.پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روش الگودهی ویدئویی بر تعاملات اجتماعی و مهارتهای خودیاری کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم انجام شد. روش: این پژوهش از نوع آزمایشی تک موردی می باشد. شرکت کنندگان پژوهش را 4 کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم خفیف تا متوسط تشکیل دادند. اب...

15 صفحه اول

تاثیر الگودهی ویدئویی بر مهارتهای ارتباطی و رفتارهای چالش برانگیز کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

چکیده هدف: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر الگودهی ویدئویی بر مهارتهای ارتباطی و رفتارهای چالش برانگیز کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم صورت گرفت. روش: 20 دانش آموز دارای اختلال اوتیسم 6 تا 11 ساله با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. گروه آزمایش علاوه بر فعالیت های عادی مدرسه، در 16 جلسه 15 تا 20 دقیقه ای شرکت کردند؛ در این جلسات آنه...

اثربخشی آموزش تحلیل رفتار کاربردی به والدین بر افزایش خودیاری کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم

زمینه و هدف: کودکانی که به اختلال اوتیسم مبتلا هستند اغلب از ابتدای دوره کودکی با مشکلات متعدد رفتاری و شناختی مانند مشکلاتی در غذا خوردن، لباس پوشیدن، ارتباط زبانی و فعالیت حرکتی رو‌به‌رو هستند. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش تحلیل رفتار کاربردی به والدین کودکان مبتلا به اوتیسم در افزایش خودیاری کودکان مبتلا به اوتیسم انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر آزمایشی همراه با پیش‌آزمون- پس‌آزمون و...

full text

بررسی تأثیر دو روش الگودهی ویدئویی و زنده بر فراگیری، یادداری و انتقال مهارت پرتاب‌کردن در کودکان مبتلا به اوتیسم

هدف از ‌پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی الگودهی ویدئویی و زنده بر مهارت حرکتی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بود. بد‌ین‌منظور، 22 کودک مبتلا به اوتیسم در دامنۀ سنی هفت تا 13 سال در این پژوهش شرکت نمودند. شرکت‌کنندگان به‌صورت تصادفی به سه گروه الگوی ویدئویی، الگوی زنده و کنترل تقسیم شدند و تکلیف مورد‌نظر را در سه جلسۀ متوالی تمرین کردند. شایان‌ذکر است که تکلیف به‌کار‌رفته در این پژوهش، ‌پرتاب کی...

full text

اثربخشی آموزش تحلیل رفتار کاربردی به والدین بر افزایش خودیاری کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم

زمینه و هدف: کودکانی که به اختلال اوتیسم مبتلا هستند اغلب از ابتدای دوره کودکی با مشکلات متعدد رفتاری و شناختی مانند مشکلاتی در غذا خوردن، لباس پوشیدن، ارتباط زبانی و فعالیت حرکتی رو به رو هستند. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش تحلیل رفتار کاربردی به والدین کودکان مبتلا به اوتیسم در افزایش خودیاری کودکان مبتلا به اوتیسم انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر آزمایشی همراه با پیش آزمون- پس آزمون و...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله علوم پزشکی رازی

جلد ۲۰، شماره ۱۰۶، صفحات ۴۸-۵۶

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023